Nerede Köfte Yenir?: Köfteci Salih Arslan

Tam da geçen blog yazımda anlattığım olumsuz örnek üzerine bu olumlu örnekten bahsetmek istedim. Dedim ki hep olumsuzluk, hep olumsuzluk nereye kadar...

Köfteci Salih Usta 40 senedir aynı dükkanda ve ilgi alanını hiç dağıtmadan köfte piyaz ve bir iki tatlı çeşidi satıyor. Buraya ilk kez geçen ay bir arkadaşımla buluşmaya gitmiştim ancak o gün tatma şansım olmamıştı. Lakin mekanın nasıl bir lezzet deneyimi yaşatacağı, ortamın enerjisinden ve ocaktan gelen kokularda da belliydi. Ben de mekanın coğrafi pozisyonunu beynime işlemiştim o gün.

Neyse ki bugün o taraflara ( Kestane Pazarı Camisi dolayları) yolum düştü ve bilinçaltımdan bir ses bana oraya gitmemi söyledi. Bilinçaltıma buradan teşekkür etmek isterim... Gerçekten ustalık ve deneyim bambaşka birşey. 

Her lokanta gibi buranın da kendine has raconları var gitmeden önce bilmek lazım. Şef garson soruyor: "Yağlıyalım mı?"... Bu demek oluyor ki serviste yanında gelecek olan ekmekler yağlansın mı. Kalori hesabı yapmıyorsanız kesinlikle "Yağlayın" diye cevap verin, ama tabi benim gibi malca "nasıl yani anlayamadım" demeyin :) . Adamlar basit bir düzenek yapmışlar; köftelerin piştiği ızgara yaklaşık 30 derece eğimli ve eğimin alçakta kalan kısmındaki ayrı bir düz ızgaraya pişen köftelerin yağları akıyor. Ekmekler de burada yağlanıyor. Et kaliteli ve katkısız olduğundan gayet lezzetli oluyor yağlanan ekmekler de. 

Piyazını yemedim ancak çok güzel olduğu belli zira müşterilerin %80 i (ki sanırım bunlar zaten buranın müdavimleri) piyaz mutlaka yiyorlar. Ben de mekanın malı olarak yoğurttan yana tercihimi kullandım ancak sürekli sikko pastörize yoğurtlardan yediğimizden bu yoğurt bana baya bir ekşi geldi. Ancak ekşi yoğurt sevenler yoğurdunun da tadına bakabilir. 

İşte böyle sevgili dostlar. Yemek diye olmadık şeyleri satan ama yine de para kazanan, işi tamamen ticarete dökmüş , yemek kültürünün Y'sinden habersiz olsa olsa bir işadamı olabilecek binlercesinin arasında sayıları hızla azalan Salih Usta gibilerinin neslini sonundan da olsa yakaladığımız için şanslıyız. Ama bizden sonraki nesil(ler) ne yazık ki bunu büyük ihtimalle bilemeyecek(ler). Tabi ki eğer küresel bir ekonomi devrimi gerçekleşmezse...